در مطالعه جدید به چگونگی تأثیر ورزش بر خطر سکته مغزی پرداخته شده است. به نقل از هلث لاین، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که افزایش ضربان قلب می‌تواند منجر به سکته در بیماران مبتلا به عروق کاروتید مسدودشده شود.

اما برای بیماران بدون انسداد یا انسداد کم، ورزش به حفظ جریان خون سالم کمک می‌کند. برای درک رابطه بین افزایش ضربان قلب و اثرات نامطلوب بر بیماران مبتلا به تنگی متوسط تا شدید شریان کاروتید، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

برای بیماران دارای سطح تنگی و انسداد متوسط یا بالاتر، توصیه‌های ورزشی شامل پیاده روی، یوگا و تمرینات تعادلی برای جلوگیری از افتادن است. در حالی که ورزش به طور معمول برای سلامتی ما مفید است، افزایش ضربان قلب می‌تواند اثرات منفی بر افرادی با شرایط سلامت خاص داشته باشد.

محققان با استفاده از یک مدل محاسباتی، جریان خون را در شریان‌های کاروتید در مراحل زیر شبیه سازی کردند: بدون انسداد، با انسداد خفیف ۳۰ درصد و با انسداد متوسط ۵۰ درصد. آنها تأثیر ضربان قلب را در طول ورزش و ضربان قلب در حالت استراحت تجزیه و تحلیل کردند.

برای کسانی که انسداد و انسداد خفیف نداشتند، ورزش برای کاروتید شبیه سازی شده مفید بود. اما برای بیماران انسداد متوسط، ورزش استرس را در ناحیه مسدود شده افزایش می‌دهد، که ممکن است باعث پارگی رگ شود.

هنگامی که این انسداد به مغز می‌رسد، در نهایت می‌تواند منجر به سکته مغزی ایسکمیک شود. «سومنات روی»، نویسنده و دانشیار مؤسسه فناوری هندی خاراگپور، گفت: «ورزش برای جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی بسیار مفید است. مطالعات نشان می‌دهد که ضربان قلب بالاتر ناشی از ورزش، سطوح استرس دیواره شریان را بهبود می‌بخشد و از ایجاد انسداد تنگی جلوگیری می‌کند.»

روی توضیح داد: «با این حال، برای مدل‌های شریان با وجود انسداد از قبل، سطوح بالاتری از نوسانات وجود دارد.»

وی در ادامه افزود: «این ممکن است خطر پیشرفت بیشتر تنگی همراه با استرس برشی بسیار بالا را افزایش دهد، منجر به شکستن پلاک و تشکیل لخته خون یا آمبولی شود که می‌تواند به مغز رفته و عروق نازک‌تر را مسدود کند. در نهایت منجر به سکته مغزی شود.»

مطالعات نشان می‌دهد یک ضایعه تنگی ۵۰ درصد یا بیشتر ممکن است خطر انسداد جریان را افزایش دهد و در نتیجه منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود.